کاتیــــــ ــا | ||
این دم ِ نشسته با خدا این شب ِ شکسته با سکوت این همه روز،گذشته تا به حال تار بسته گوشه و کنارش ای عزیز بغض بافته هرشب تا سحر این عنکبوت... *** این دم ِ نشسته با خدا این سکوت شکسته شد با دعا شک هایم بغض می کنند و کودکانه می خوانند تورا اشک هایم بغض می کنند و بهانه می کنند تورا *** تا سر بر سجاده ی نور نشده تا دل قربانی ِ آستانه ی او نشده قلب ها وسیله ی تشریح هستند و بس... تنها همان بطن و دهلز هستند و بس... *** تا زدی رنگ ِ آیات ِ خدا هر حرف پروانه ای زیبا می شود هر واژه یک نسترن وا می کند تا بخوانی یک سطر از این نور و عرفان ِ ما دل شده تمثیلی از گلستان ِ ابراهیم،خلیل الله *** عنکبوتی که بغض می بافت و در درون هر لحظه ای تند می تاخت بغض ها می شد پیچ در پیچ ودر هم باف... بعد ِ آن زنجیری می بافد برایت تا آسمان تا بروی نرم نرم تا درآغوش خدا تو و خدا و سکــــــــــــــــــــوتــــــ ــــ ــ چه مهمانی ای می شود این دم ِ نشسته با خدا... نجوای 1:خط خطی ازقلم خودم تاریخ 24/اسفند/1390
نجوای 4:آخرین پست در سال 1390.همه بدی هامو حلال کنید نجوای 5:دعا کنید سال 91 حَو ِل حالِنا سهمم بشه... نجوای 6:6فروردین عازم کربلای ایرانم.... [ چهارشنبه 90/12/24 ] [ 11:56 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |