کاتیــــــ ــا | ||
نفهمیدم چه کرد اثر ِ جنون ِ محالات چشم که باز کردم دیدم دارد هستیم از دست می رود و چشم های ِ تو ... تا ته ِ دلم را لرزاند غم ُ سرزنش ِ رنگ ِ نگاهت... *** دیوانگی که شاخ و دم ندارد ! تو راهی پیش رویم بگذار کم تر جادو بکن با مخل ِ سیاه ِ چشمانت ثانیه ها را کم تر بلرزان با خنده هایت ستون های ِ بی ستون ِ دلم را ببین ! کم اورده ام ... بین ِ از اثر جنون ِ محالات ســـ ـکـــ ـ ـ وتـــــ ـ مَُقَطَعی میشوم لال! و بلند بلند میخوانم " خواستم که خواب و خیال خودم شوی رویا شوی،امید محال خودم شوی ... " سرم گیج می رود از ازدحام این همه دل! کاش کمک می کردی این دل ها را از من دور می کردی ... من راز "صبح های با طعم دارچین" و "میم مالکیت های اخر اسم هایمان" را با دنیا عوض نمیکنم ... تو این را توی ِ گوش ِ تمام ِ مردم این شهر فرو کن... من خسته ام تو کمک کن... و مث ِ همیشه کاسه ی ِ زلال ِ امَّن یُجیب ها را پشت نگاهم بریز ...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. *** .... نوشت: وبلاگ که هیچ !خودمم از روال عادی خارج شدم! به وبلاگ خرده نگیرید ... دعام کنید ... برای جنونم ...
[ دوشنبه 92/7/1 ] [ 3:6 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |