|
کاتیــــــ ــا 
| ||
|
ما دو تا غرق در نگاه ِ هم ماهی ِ کوچکی که سر می خورد در چشم ِ من رو بر میگردانم و تو دلخور می شوی که چرا باز کردم گره ِ نگاهم را از نگاهت مخفی می کنم لرزش دست هایم را از نگاه ِ تیزبینت اما تو می فهمی مث ِ همیشه که حرف های ِ ناگفته ی ِ دلم را می خوانی از همه حرکاتم صدا می زنی با همان لحن ِ ارغوانی با همان لهجه ی ِ سبز با همان کلام ِ خاص با همان "میم ِ مالکیت ِ اخر اسمم" میزنم به بی خیالی می خندم از ته ِ دل می دوم ... اما بیشتر شبیه فرار بود می فهمی و به رویم نمی آوری می خندی از ته ِ دل می دوی دنبالم تـــ ـو خودت می دانی که چقدر قشنگ می خندی؟ پیش ِ کس ِ دیگری نخندی حسادت می کنم خنده هات باید فقط برای من باشد اگر خندیدی و کسی زبانم لال عاشق خنده هایت شد که می شود! ان وقت من چه کنم؟
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. [ دوشنبه 92/3/6 ] [ 12:28 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  و مَ.ن معنی بعضی شعرها را دیر می فهمم که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها ... | |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
