کاتیــــــ ــا | ||
بغض دار ِ ثانیه هایم که دارند غم ِ نبودنت را به دوش می کشند داغ ِ سفرت را... سفری برای همیشه... که دست های دلتنگی مارا تا ابد از دست های ِ گرم ِ تو کوتاه کرد داغ ِ برادر می شکند کمر ِ آدم را نه؟ کجایی؟ داغ ِ نبودنت اشک نشانده روی صورت های پرغرور ِ برادرانت... دست هایم هنوز از لرزش ِ شنیدن ِ خبر ِ ناگهانی ِ سفرت آسوده نشده... مث اینکه قرارست تا اطلاع ثانوی! هر روز همان موقع 5 و 15 دقیقه صبح با وحشت چشم هایم را باز کنم باورم نمی شود... که رفته ای... که نیستی... همیشه با غرور از جمعیت ِ عموهایم اسم بردم عمو... غرور ِ داشتنتان ضربه خورده با رفتنت... رفته ای... کم شده از غرورم... کم شده گرمای جمعیت ِ خاندان ِ ما!! عمو... گریه ی ِ برادرهایت......................... عمو... جای ِ دختر ِ نداشته ات را پُر کردم؟ آخرین نفری بودم که مزارت را... نه ... نه... اخرین نفری بودم که خانه ی ِ اخرت را ترک کردم... ولی کاش... نمیدیم جسم ِ بی جانت را..... :( نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. *** .... نوشت: برای شادی روح ِ عموم فاتحه بخونید... لطفا [ چهارشنبه 92/2/4 ] [ 11:57 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
|
||
[قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |