|
کاتیــــــ ــا 
| ||
|
کاش کسی برای تقدیر ِ " من و تو " قیام می کرد و "غیر" را از سر ِ "ممکن" برمیداشت... قیام می کرد و این همه "فاصله" را بر می داشت... قیام می کرد و "ستاره ی من و تو" را می گذاشت کنار ِ هم بنشینند... کاش کسی قیام می کرد برای ِ حال ِ دل ِ شوریده ی ِ "من و تو"... شده ایم دو بی دل ِ مجنون زده شده ایم لیلای ِ تنهای ِ تنهای ِ تنهای ِ ... . . . . . . . . . . به جان ِ همان ستاره ای که دیشب به هق هق افتاد قسم... دلم روشن ست ! چیزی آرامــــ آرامــــ در دلم نجوا می کند می گوید سرنوشت "من و تو" روزی ... جایی... به هم گره می خورد... گِره ای که هیچ چشم زخمی نمی تواند آن را باز کند... نمی دانم! کاش کسی دنیا را بهم می ریخت... تا... "من"..."تو"...."مــــــ ـ ـ ـــا" *** کاش کسی پاسخ ِ این همه بی قراری های ِ دو دل ِ آتش گرفته را می داد... انصاف ِ کدام عدل است که من را از اُکسیژن ِ طپش های دلمــ من را از صدای خنده هایت دور کنند... من با خنده هایت جان میگیرم... بخند جان ِ من قشنگ می خندی...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. ***
[ پنج شنبه 92/1/29 ] [ 10:58 صبح ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
چشم هایم هنوز می سوزد از شب بیداری ها.... از گریه ها.... خیلی بی تابی کردم... دست خودم نبود... بغض ِ مردانه را که ببینی ناخوداگاه پشت ِ دلت می لرزد.... اما... جوری که خودم هم نمی دانم چگونه دلم ارام شد یک آرامـــشــــ ـ ـ ِ عجیب... انگار سیگنال های خدا می نشست درست روی دلم! سیگنال هایی که از طریق ماه به وسیله یگانه معبود ِ هستی بخش ِ بی همتا فرستاده می شد یک حس عجیبی که می گفت مُعجزه نزدیک است... و من حالا نشسته ام کنار ِ جوی ِ آب در دل ِ بهار خودم با خودم ! صدای ِ دعای ِ جوشن کبیر که از موبایل پخش می شود با صدای ِ آب در هم آمیخته سمفونی ِ بی نظیری ساخته که سمفونی ِ مشهورترین نوازندگان هم به گرد ِ پایش نمی رسد دارم کمـــ ـ کمـــ ـ جانـــ ــ میگیرم با این صدا دلم قُرص شده است اما ... ناگهان... چشمم می افتد به دست های ِ خالیمان... دلم می لرزد و باز... سیگنال ها را دوباره کسی تقویت می کند یعنی....؟می شود....؟معجزه....؟ زمان کم است... خیلی کم... حواسم می رود به سنگ های ِ کف ِ رودخانه فکر میکنی ارام تر از این سنگ ها هم پیدا می شود؟! وقتی هر شب با لالایی آب به خواب می روند همه اتفاقات در سَرَم می چرخد... چشمم به آب و ... خودم جای دیگر سیر میکنم! باور کن حتی رسیدن آن شرف الشمس ها از جایی که انتظارش را نداشتیم آن هم درست همین روزهای تلخ هم یک نشانه بود یک سیگنال! معجزه نزدیک ست... من دلم روشن ست... "من" و "تو".... نه!... " ما " خدارا داریم...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. *** معجزه نوشت: ثانیه شمارهای ِ انتظار برای معجزه ....
[ جمعه 92/1/23 ] [ 5:8 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
گاهی کم می آوری زیر فشار ثانیه های ِ زورگو زیر بار ِ سنگین زندگی سخت است ! با همه ی دختر بودنت بخواهی بجنگی با زندگی! گاهی می خواهی مَرد باشی و مردانه بجنگی با مشکلات گاهی... کاری از دست ِ یک دختر برنمی آید برای جنگیدن ! کاش این روزها مَرد بودم...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. *** معجزه نوشت: برایم این روزها معجزه دعا کنید.... خیلی... [ چهارشنبه 92/1/21 ] [ 2:59 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
آخرین باری که شنیدمت گفتی درگیری هم با خودت و هم با من گفتی آنقدر دل دل کردی که.... حالا من هم شده ام پُر از دل دل کردن برای آمدن یا نیامدن... می دانی؟! نیایی .... می شکنم برای ِ بار ِ .... نمیدانم چندمین بار انصاف نیست نازنین ِ دل به جان ستاره قسم انصاف نیست "من" "بی تو" "هیچ" می شود
روی آمدن خط نکش که خط کشیده می شود روی م.ن همه امید ِ این ثانیه های واژگون آمدنت ست ماه را سپرده ام که شهر را چراغانی کند به سنوبرهای باغچه گفته ام آهنگ ِ چشمانت را بنوازند به اقاقی گفته ام تا دل ِ آسمان سفر کند و برایمان ستاره بچیند پروانه ها قرار ست از شهد گل های ِ ع ا ش ق برایمان شربت ِ خاطره بسازند نیایی .... خط میخورم..... شک که میکنی به عین شین قاف ِِ دلم خط می خورم بی انصافانه که قضاوتم میکنی خط می خورم چطور شک میکنی وقتی نباشی حتی نمازهای دلم شکسته می شود؟
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. **** بغض نوشت: حس ِ مالکیتم آنقدر زیاد شد که شک کردی به آن !
[ شنبه 92/1/17 ] [ 9:57 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
واژه هایم درد می کشند روی این کیبورد ِ بی جــــــان اگر کسی کمکمان نــ ـکـــ ـنــ ـد اگر کسی به فریاد ِ فریادهای ِ خـ ـ ـواســ تـ ـنـ ـمان نرسد اگر کسی دست "مـــن" و "تـــ ـو" را نگیرد و به هم نــــســـ ـپــــ ـارد د ـــــیــــــــــــــ ـ ـر ... د ــــیـــــــــــــــ ـ ـر ... د ـــــیـــــــــ ـ ــر میــــ ـشـــود تمام ِ بهانه های ِ نگرفته ی ِ کودکی ام جمع شده ست روی ِ دست های ِ سرد ِ دلم می خواهد تــــلـافــیــــ ـ ـ کند ... می خواهد تلافـــــ ـیـــ کند.. می خواهد تلافیــ کند
*** از صدایت خوشه خوشه غزل می چینم و ستاره ها هر شب قبل از خواب آیه های سجده دار چشمــ ـهـایــتـــ را در گوش سنوبرهای باغچه تلاوت می کنند ذخیره می کنم کُنج ِ دل ِ دلشوره دارم بودنت را ... عطرت را ... اسمت را ... برای ِ روز ِ مبادا ... برای روزی مه هرثانیه هزار بار تکرار می شوم در خودم ماه نامت را با قلم نور نوشته ست روی گلبرگ ِ طپش ِ قلب ِ اقاقی و آن را در منشور ِ احساس گذاشته حالا نامت تکثیر شده در دنیای ِ دلم
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. *** دل دل نوشت 1: دلشوره هایم را دعا کنید.... دل دل نوشت 2: الان باید تو قطار می بودم... اما... دل دل نوشت 3: بهانه می گیرم ک بیشتر بمانی...
[ پنج شنبه 92/1/15 ] [ 12:8 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  و مَ.ن معنی بعضی شعرها را دیر می فهمم که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها ... | |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
