|
کاتیــــــ ــا 
| ||
|
خُدا روزی که دست بر خلقت تو برد در فکر ِ بُغض های ِ یاس های ِ باغچه ای بود که روزی بوی عَطر ِ خودشان هم به جنون می کشانَد آن ها را خُدا تو را خَلق کرد در جواب ِ تمام ِ بُغض ِ یاس ها خُدا تو را خَلق کرد که آرامش ِ از دست رفته ی ِ لیلایی را که به نا حق از او دزدیدند و درد ِ حسرت بر دلش نشاندند به او بازگردانی شک نکن ! خُدا تو را فقط برای م.ن ِ حسرت زده فقط برای ِ م.ن ِ خواب زده فقط برای ِ م.ن ِ بُریده از آدمک ها خلق کرده تا امروز محکم تر از همیشه رو به آسمان بگیرم دست هایم را
شکر نوشت 1: خدایا برای تمام ِ اتفاقات ِ بدی که این یک سال برام پیش اومد شکرت ... شکرت که گذشت ... شکرت که بزرگم کردی ... شکرت که نذاشتی از امتحان به این سختی سرافکنده بیرون بیام
شکر نوشت 2: آدم تو سختی ها دوست های واقعیش رو میشناسه ... دوست ِ واقعی نعمته مث ِ گندم ! برکته ! این پست تقدیم به شریک بغض هایی که گذشت ...
شکر نوشت 3 : روزی که رفتم مشهد تو راه قصد داشتم تو اولین زیارت کلی شکایت کنم ... که چرا؟چرا اینجوری شد؟چرا حقم این همه حسرت و بغض شد؟ ولی خدا رو شکر ... زبونم به شکایت به یه چرا پرسیدن حتی باز نشد ... محال نوشت : قرار بود فقط ماه باشی ... نه این همه دور ... نه این همه محال خوشبخت نوشت: وااااااااااای چقدر لیلا خوشبخته :) چقدر لیلا خوشحاله :) هیچی بلد نیستم بگم ...خدا به موقع میرسه ... فقط به این معتقدم :)
[ شنبه 94/4/27 ] [ 9:49 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ ]
|
درباره وبلاگ  و مَ.ن معنی بعضی شعرها را دیر می فهمم که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها ... | |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
