|
کاتیــــــ ــا 
| ||
|
من میروم فراموش می شوم خاطره می شوم محو میشوم و تو هنوز ... در دنیای منی ... [ یکشنبه 92/4/30 ] [ 2:12 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ ]
قرار بود از 3زاویه به امر روزه نگاه کنیم ... الوعده وفا ... زاویه اول : زاویه دنیا و قیامت زاویه دوم : زاویه دنیا و مرگ درماه مبارک رمضان سی بار شب و روز تکرار میشه ... در این دیدگاه میگیم شب ها نشانی از "دنیا" ست... نشان فرصتی که در دنیا داریم .ما درشب آزادیم از "حلال خدا" هرچیزی که می خواهیم بخوریم .و همین طور در دنیا ازادی عمل داریم... اما وقتی اذان صبح گفته میشه ما دیگه نمیتونیم چیزی بخوریم.مثل این می مونه که بعد از مرگ ازادی عمل از ما گرفته میشه ... ما می مونیم و اعمالی که از دنیا با خودمون بردیم ... در قسمت قبلی هم گفته شد.در زاویه ی دنیا و قیامت هرچقدر که در شب که تمثیلی از دنیا بود درست تر غذا می خوردیم در روز که تمثیلی از قیامت بود راحتت تر بودیم.حسرت ِ کارهای نکرده نداشتیم.درا ین قسمت هم همین موضوع مطرح ست.هرچقدر در دنیا بیشتر حواسمون باشه که کارهامون با نیت قربة الله باشه ، هرچقدر بیشتر در کارهامون نشانه هایی از ایه های الهی پیدا بشه بعد از مرگ حسرتی تو دلمون نیست ... اون وقت دیگه "ای کاش" نمیشینه رو زبونمون که "ای کاش الان فرصت داشتم تا جبران کنم " ... اون موقع ست که پاسخ می رسه :فرصت دنیا به پایان رسیده و باید تا قیامت درعالم برزخ بمانی ... مؤمنون/99-100 وقتی اذان صبح رو گفتن دیگه نمی تونی کاری کنی ... حواسمون باشه اذان ِ مرگ وقتی نداره .هرلحظه امکان داره مرگ منتظرمون باشه.جوری برنامه ریزی کرده باشیم،جوری زندگی کنیم که کار عقب افتاده ای نداشته باشیم...
تا حالا دو دیدگاه مطرح شد.کدومش درسته؟ هردو ... میتونیم از هرکدوم از زوایایی که بیشتر به دلمون نشسته و روی ما اثر گذاشته به ماه مبارک رمضان نگاه کنیم ...
بعد نوشت : حواسمون بیشتر جمع باشه ... بعدتر نوشت : یه سوالی چندوقته خیلی ذهنمو مشغول کرده.ما توی ایران و یه خانواده شیعه به دنیا اومدیم.و از اول دینمون شیعه بوده.اگه مثلا توی همین کشور خودمون اما توی یه خانواده سنی مذهب به دنیا می اومدیم ، یا توی هر کشور دیگه ای که دینمون از اول چیزی به غیر از اسلام بود،باز هم شیعه رو انتخاب می کردیم؟ می فهمید منظورمو ؟ یعنی چقدر روی دینمون شناخت داریم؟چقدر معرفت داریم نسبت به "شیعه " بودنمون ...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. [ یکشنبه 92/4/30 ] [ 1:55 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
پیش سوال نوشت : این یکی از سوال هایی ست که مدت هاست در ذهن بنده هست...چرا انقدر تفاوت بین جامعه ما و قران،بین زاویه نگاه ما و زاویه نگاه قران وجود داره ؟! خدا می فرماید: به حدودالله...به فروع دین از زاویه نگاه ایات نگاه کنیم... خدا اصرار دارد در این موضوع ! اما چرا در ما مسلمان ها این موضوع نیست ...نه در شیعیان،نه در سنی ها ... چرا این موضوع مطرح نیست؟
اصل نوشت : در سه پست میخوام با سه زاویه به امر روزه نگاه کنیم ... انشاالله امروز یک زاویه رو مطرح میکنیم و در پست های بعدی با زوایای دیگه آشنا میشیم ....
زاویه اول: زاویه دنیا و قیامت ما در قران دعوت شده ایم که به روزه از منظر آیه نگاه کنیم.چرا؟ چون یکی از حدود الله ست ما شب ها آزادیم برای خوردن ، در روز ممنوعیم از خودن ... شب آیه دنیاست روز آیه قیامت یعنی ای انسان در لیل دنیا آزادی هرچه میخواهی در روز بخوری در روز قیامت ، در یوم الله قیامت دیگر موسم خوردن نیست در ماه رمضان ایا شده که شب ها بگوییم که الان آیه ای از لیل دنیاست؟ فرصت را غنیمت بدانیم ... نگوییم که بعدا سر فرصت اینطوری فکر میکنیم ... ادم با خودش صحبت کند و فکر کند از بعد اذان مغرب تا اذان صبح فرصت داریم تا هرچه خواستیم از حلال خدا بخوریم ... از حلال خدا!نه از حرام! یعنی تا پایان مهلتم در دنیا اجازه دارم که تا می توانم بخورم ! تا می توانم عمل کنم ! من توی دنیا اختیار دارم ،توی دنیا ازادی عمل دارم ... ساعت و ثانیه ها به سرعت سپری میشه و اذان صبح میرسه ... به خودم بگم که اوقات عمر هم به سرعت سپری میشه و یه زمانی پایان عمر من میرسه ... اگر غذا نخورده باشم توی طول روز گشنگی میکشم ، اگر غذای خوب خورده باشم ، اگر غذای کافی خورده باشم در طی روز مشکلی ندارم که به خودم بگم اگر از فرصت درست استفاده کرده بودم الان حسرت نمیخوردم ... اگر از لیل دنیا درست استفاده کنیم ... لیل قیامت برامون جای حسرت نیست ...
بعد سوال نوشت :یه سی دی خیلی قبل تر ها دیده بودم با عنوان "شهادت آب" ... اینکه هر کلمه ای که میگیم روی مولکول های آب تاثیر میذاره ... چقدر حواسمون به افکاری که از ذهنمون میگذره هس؟افکاری که فکر و روحمون رو تحت تاثیر میذاره... ؟ هروقتی باید مطالب این مستند رو برای خودم تکرار کنم ... خیلی جالبه ...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ.
[ جمعه 92/4/28 ] [ 5:48 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
عقل که به فریاد در آید ساکت کردنش محال ست چیزی را می طلبد که می داند درست است ... محال ِ عقلم رو دعا کنید.... [ پنج شنبه 92/4/27 ] [ 2:52 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
من می خوابم که بیدار نباشم بیداری هایی که پُر شده از نشانه های تو داری حل می شوی در تار و پود دلم مث ِ فرو رفتن ماه در آغوش ِ دریا اما خودت نمی دانی دارم نفس میکشم یادت را خودت نمی دانی دارم لحظه به لحظه بیشتر پُر میشوم از تو خودت نمی دانی مث ِ شعر ِ بی قافیه مانده ام روی دست های ثانیه ها و تو نمی بینی تا جنون راهی نیست از اینجا که منم ... و تو نمی بینی محال ست وقتی که عقلی ع ا ش ق شد ساکت شود ...
نجوای 1: أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ السُّوءَ. [ سه شنبه 92/4/25 ] [ 2:48 عصر ] [ الهـه سـکــوت ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  و مَ.ن معنی بعضی شعرها را دیر می فهمم که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها ... | |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] | ||
